Όταν αρρωστημένοι νεκρόφιλοι πάνε να εξωραΐσουν και να "νομιμοποιήσουν" την διαστροφή τους, τη "θανατολαγνεία" μέσα από την μαζικοποίηση/διάδοσή της "δια της Μόδας"...καθώς και αστήρικτα επιχειρήματα:την "θανατολατρεία" (Gothic) δεν την εξέθρεψε ο Χριστιανισμός αλλά ο Σατανισμός...ήταν πάντα το alter ego του...θαυμάστε λοιπόν πιο κάτω μια "επιχειρηματολογική απόπειρα" να εδραιωθεί στο μυαλό της/του κάθε ελαφρόμυαλης/ου η παρακάτω σοφιστεία που πάει να εμφανίσει το Άσπρο ως Μαύρο...με απώτερο σκοπό την "εξοικείωση με το Σκοτάδι"...κι εν τέλει την "Λατρεία" του...

Όταν η μόδα αισθητικοποιεί το θάνατο

Vanitas vanitatum omnia vanitas... Κατά έναν τρόπο, ο οποίος εξηγείται ιστορικά και πολιτισμικά, στη δυτική εικονοποιία, κυρίως την καθολική, εμβαπτισμένη στην κολυμπήθρα της θανατολαγνικής χριστιανικής παράδοσης, το αφροδίσιο κάλλος και η ωραιότητα, με όλες τις ναρκισσιστικές και ματαιόδοξες προεκτάσεις τους, συμβαδίζουν μοιραία με τη σήψη, την πτώση και το θάνατο. Η μόνη που επιβιώνει είναι η παρθένια, άσπιλη και αγνή ωραιότητα της Πανάγιας μητρός.
 

Πρόκειται για την πιο υπέροχη διαστροφή του Χριστιανισμού, για την πιο ενδιαφέρουσα επινόησή του (να συνδέσει την ομορφιά με την περατότητα, το θάνατο και την πτώση), τα υψηλά αισθητικά αποτελέσματα της οποίας τα έχουμε θαυμάσει και εξακολουθούμε να τα θαυμάζουμε στην τέχνη (παράδειγμα ο πίνακας του Ντελβό που κοσμεί την αρχή του άρθρου), τη μουσική (παράδειγμα τα διεστραμμένα θανατολαγνικά δημιουργήματα της μπαρόκ εποχής, αλλά και του ευρωπαϊκού ρομαντισμού) και εσχάτως (αν και στην πραγματικότητα είναι πολύ παλιά υπόθεση) στη μόδα.

Ακολουθούν μερικά δείγματα, τα οποία υπογραμμίζουν με μοναδικό τρόπο την ομολογημένη πλέον σαγήνη του θανάτου στην εποχή του ύστερου καπιταλισμού.

 http://www.alfavita.gr/