γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΑΖΙΔΗΣ (
http://freepen.gr)
Η ελληνική κοινή γνώμη και το μιντιακό κατεστημένο ήταν χθες αρκετά απασχολημένα ώστε να ασχοληθούν όσο και όπως θα έπρεπε με τη νύχτα τρόμου της Τετάρτης προς Πέμπτη στην Παιανία η οποία οδήγησε στο φόνο του ενός εκ των δύο κακοποιών.
Δε γνωρίζω πόσοι διαβάσατε το χρονικό αυτής της βραδιάς. Δύο κακοποιοί μπουκάριζαν σε σπίτια, έτρωγαν τα μούτρα τους, έβγαινε ο κόσμος να τους καταδιώξει και αυτοί κρύβονταν στο λόφο όχι για να διαφύγουν και να πάνε στο διάολο (με συγχωρείτε για την έκφραση) αλλά για να χτυπήσουν άλλο σπίτι!
Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με μια τρομακτική βραδιά όπου μια ολόκληρη πόλη λίγα χλμ από την Αθήνα βρισκόταν υπό επίθεση και οι πολίτες έβγαιναν οι ίδιοι στο κατόπι των ληστών αντί για την αστυνομία με κίνδυνο της ζωής τους διότι και ακόμη και όσοι ήταν οπλισμένοι δε διαθέτουν την κατάλληλη εκπαίδευση.
Τι θα γινόταν αν τα σκάγια πετύχαιναν κάποιον από τους κατοίκους;
Αντί για αυτό όμως, αντί να αναδείξουμε την έλλειψη του κράτους τόσο προληπτικά ώστε ο κάθε κακοποιός να μην έχει το θάρρος/θράσος να αλωνίζει ανενόχλητος όσο και κατασταλτικά με το να επεμβαίναι συλλαμβάνοντας εγκαίρως τους εγκληματίες, σταθήκαμε στο φόνο του ενός εκ των δύο (λες και θα μας λείψει) από ένα 23χρονο παιδί που είχε την ατυχία να δει τους κλέφτες για δεύτερη φορά το ίδιο βράδυ μέσα στην ιδιοκτησία του.
“Ανεξάρτητα από τις ποινικές συνέπειες έχω φορτώσει τη συνείδησή μου ότι σκότωσα έναν άνθρωπο. Έκανα κάτι που δε το σκέφτηκα ποτέ για τον εαυτό μου. Βρέθηκα και βίωσα σκηνές σαν αυτές που βλέπουμε στις κινηματογραφικές ταινίες. Ξαφνικά βλέπω δύο ληστές να πάνε να σκοτώσουν τη μητέρα μου” δήλωσε.
Ε ναι, φοβήθηκε, αγρίεψε, πήρε την καραμπίνα να υπερασπιστεί τη γυναίκα που τον γέννησε και σκότωσε πάνω στην αναμπουμπούλα τον ένα. Μα αν η αστυνομία δεν είχε δεμένα χέρια και είχε εξαλείψει την κοινωνία από μερικούς τέτοιους, σήμερα θα ήταν όλα πολύ διαφορετικά.
Πού ήταν όλοι αυτοί οι μάγκες επί Χότζα και Αλία; Τολμούσαν να κουνηθούν; Όχι γιατί αν το έκαναν, δε θα μάθαινε ποτέ κανείς τι απέγιναν. Ας θυμηθούμε τον δικό μας Κώστα Πάσσαρη που διαβιώνει ξεχασμένος μερικά μέτρα κάτω από τη γη σε ένα υπόγειο μιας Ρουμάνικης φυλακής. Εκεί όμως το κράτος λειτουργεί.
Κι όμως το παιδί αυτό οδηγήθηκε σιδηροδέσμιο στο τμήμα. Φορούσε χειροπέδες λες και είναι επικίνδυνος φονιάς την ώρα που οι εγκληματίες αλωνίζουν, παίρνουν άδειες και εξαφανίζονται. Λαθρέμποροι, παιδεραστές, βιαστές και κλέφτες κυκλοφορούν ελεύθεροι, το παιδί όμως Θα συρθεί στο δικαστήριο. Ίσως και να προφυλακισθεί με όσους κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Εν ολίγοις αυτό το παιδί θα αντιμετωπισθεί ομοιοτρόπως με τον αλβανό εγκληματία. Ένα παιδί που σπουδάζει και παράλληλα τίμια εργάζεται ως σερβιτόρος στο κατάστημα του πατέρα του. Τι κι αν κινδύνευε η μητέρα του; “Και μετά ανόμων ελογίσθη” είπε ο προφήτης.
Η κατάσταση όμως με την εγκληματικότητα η οποία αρέσει δεν αρέσει είναι εισαγόμενη δεν πάει άλλο. Και είναι εισαγόμενη όχι γιατί είμαστε ρατσιστές αλλά γιατί αυτό δείχνουν τα νούμερα της Αστυνομίας. Όταν έχεις ένα κράτος – μπ….λο, στο οποίο δε λειτουργεί τίποτε, τότε το καθιστάς πόλο έλξης κακοποιών στοιχείων. Όταν έχεις ένα οργανωμένο κράτος, με δομές, που λειτουργεί, τότε το καθιστάς πόλο έλξης αξιόλογων ανθρώπων.
Προχθές η ΕΛΑΣ συνέλαβε μαζί με δύο αλλοδαπούς επίδοξους διαρρήκτες και έναν 84χρονο επειδή τους αντελήφθη να προσπαθούν να διαρρήξουν μια αποθήκη και πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα αποτρέποντας τη ληστεία! Το αιτιολογικό της σύλληψής του ήταν το άσκοπο των πυροβολισμών! Και αναρωτιέμαι, υπόκειται αυτό σε κριτική; Θα οδηγήσουν το γεροντάκο στο δικαστήριο; Αυτοί που θα όφειλαν να είχαν αποτρέψει το γεγονός;
Πριν λίγες ημέρες πακιστανοί στη Χαλκίδα παρενοχλούσαν σεξουαλικά δύο κορίτσια και έριχναν μερικές ψηλές σε ένα φουκαρά που προσπάθησε να τους αποτρέψει.
Στη Μακεδονία εισβάλλουν στα σπίτια γερόντων και τους βασανίζουν για λίγα χρήματα.
Στο δήμο που διαβιώ, έγινε γνωστό πως προ ολίγων ημερών ομάδα 7 αλλοδαπών επιτέθηκε γύρω στις 21:00 σε 3 παιδιά και τους έκλεψε τα ποδήλατα. Έτσι λύθηκε και η απορία πολλών Αθηναίων που ισχυρίζονται ότι το κέντρο ηρέμησε ως προς το τι απέγιναν αυτοί που προξενούσαν τα προβλήματα. Πολύ απλά μετακόμισαν.
Στη Λαμία πάλι, δύο τύποι με καλάσνικωφ μπούκαραν στις 12 το μεσημέρι στο καφένειο, αρπαξαν την ταχυδρομική τσάντα με τις συντάξεις, έριξαν μερικές στον αέρα αλλά τρύπισαν και το λαιμό ενός φουκαρά. Και εξαφανίστηκαν…
Θα κλείσω τις παραθέσεις περιστατικών με την πληροφορία ενός φίλου, αστυνομικού διευθυντή σε επαρχιακή πόλη – σημαντικό λιμάνι της χώρας. Μου είπε δύο πράγματα, πως το πρόβλημα της εγκληματικότητας των λαθρομεταναστών είναι τεράστιο και εν πολλοίς όχι αυτό που φαίνεται. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι βιάζουν, ξυλοφορτώνουν και δολοφονούν για 70 ευρώ;
Κ α ν έ ν α ς.
Αλλού αποσκοπούν. Πού;
Εδώ, σε αυτό που ανέλυσε μυθιστορηματικά ο Γιώργος Ανεστόπουλος.
Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που παρατηρεί κανείς είναι η παντελής απουσία του κράτους. Κι αντί αυτού πολιτικό πρόσωπο βγάζει ανακοίνωση μετά τα γεγονότα της Παιανίας καλώντας να ληφθεί απόφαση να ανακληθούν οι κηνυγετικές άδειες όσων τις κατέχουν, την ώρα που κράτος δεν υπάρχει. Δηλαδή να δοθούν κι άλλα κίνητρα για μπούκες, βιασμούς και ραπίσματα. Ενώ άλλο κόμμα χαρακτηρίζει ως δολοφονία το φόνο του κακοποιού. Δε μας εξήγησε όμως που κρύβεται ο δόλος…
Στον αντίποδα οι πολίτες βιώνουν τον καθημερινό τρόμο, ειδικά όσοι ζουν σε μη πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Μετατρέπουν τα σπίτια τους σε στρατόπεδα-φυλακές υψίστης ασφαλείας, βάζουν συναγερμούς, ραντάρ, αντιαεροπορικά, παγίδες, σκυλιά, εξοπλίζονται και κοιμούνται σε βάρδιες ώστε να φυλάττουν τις περιουσίες τους. Βγαίνουν δε ακόμη και σε καταδίωξη των κακοποιών.
Ο κόσμος έχει αυλές αλλά δεν τολμά να καθίσει πλέον σε αυτές. Ούτε στη βεράντα του δεν σκέπτεται να βγει φοβούμενος μη τυχόν αντικρύσει κάποιον απροσδόκητο επισκέπτη. Το πολύ πολύ να κάνει ένα τσιγάρο στα κλεφτά κοιτώντας καχύποπτα άνω κάτω δεξιά αριστερά.
Η κατάσταση οδηγείται στο απροχώρητο. Αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, ο καθένας θα πάρει το νόμο στα χέρια του. Θα γίνουμε όλοι πιστολέρο και θα επικρατεί αυτός που θα τραβήξει το ρεβόλβερ γρηγορότερα, αυτός που θα κατορθώσει ότι πέτυχε ο Λούκυ Λουκ, να πυροβολεί γρηγορότερα από τη σκιά του. Εν ολίγοις θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας.
Η πολιτεία λοιπόν ασχολείται με ψευτοδιλήμματα όταν σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχουμε καν ως έθνος.
Αντίθετα, η απουσία της, φέρνει άλλα διλήμματα όπως αυτό που άκουσα χθες βράδυ.
Περνώντας μπροστά από το stand ενός περιπτέρου παρακολούθησα τη συζήτηση ορισμένων παρισταμένων που αναφέρονταν στα γεγονότα της Παιανίας και την όλη κατάσταση. Οι συζητητές εξ όσων μπόρεσα να καταλάβω κατοικούν σε σπίτια – φρούρια και διαθέτουν όπλο.
Αναλύσεις, θεωρίες, φωνές, υπέρ, κατά κτλ. και στο τέλος το ερώτημα πετάγεται ένας που σιωπούσε ως εκείνη τη στιγμή και ρωτά:
Αν μπει μέσα στο σπίτι σου, αν αποπειραθεί να αγγίξει την κόρη σου, τη μάνα, τη γυναίκα σου, κι έχεις τη δυνατότητα, θα τον σκότωνες ή όχι;
Μέσα σε αυτή τη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αναγκαστική επιλογή θύτης ή θύμα.
ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ.
http://freepen.gr/koinwnia/5404/
