Εορτάζοντας τον Αη Γιώργη με Αρχιερατική Μεγαλοπρέπεια στον ομώνυμο Πατριαρχικό Ναό του άλσους Προμπονά...(ΒΙΝΤΕΟ - ΦΩΤΟ)

Γιώργος Ανεστόπουλος

Από μακριά είναι εύκολο να ακολουθείς την πεπατημένη και να σχολιάζεις αρνητικά ότι άπτεται του Οικουμενικού Πατριαρχείου...

Μέχρι να βρεθείς σ' ένα Ιερό χώρο που ανήκει στο Πατριαρχείο και ζει και αναπνέει τον αέρα του Πατριαρχικού Τυπικού...

Μετά όλα αλλάζουν...

Η συγκίνηση, η ιστορική νοσταλγία, η κατάνυξη σε παρασύρουν...

Αυτό ακριβώς συνέβη σήμερα 29 του Απριλίου 2019 στον Ι. Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο άλσος Προμπονά...

Τιμώντας τον Άη Γιώργη, τον κατ' εξοχήν στρατιωτικό Άγιο της Ορθοδοξίας όπως του αξίζει...

"Φαρισαϊσμός" ο καρκίνος τής Ευσέβειας

Ο "Φαρισαίος Ρισελιέ" και ο "Ταπεινός Γέροντας"

Η παραβολή τού Τελώνου και του Φαρισαίου

Χρήστος Σπ. Χριστοδούλου

Αθήνα 7-2-2009 (Έκδοση ΙV)

Η αρχική εισήγηση έγινε την Κυριακή 31-1-1999 στην Χριστιανική Νεανική Εστία Αγίου Ελευθερίου Άρεως.(Διασκευή άρθρου της Φωνής Κυρίου του έτους 1980 με συγγραφέα τον π. Γεώργιο Μεταλληνό)

«Είπεν ο Κυριος την παραβολήν ταύτην∙ Άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το Ιερόν προσεύξασθαι∙ ο εις Φαρισαίος και ο έτερος Τελώνης. Ο Φαρισαίος σταθείς προς εαυτόν ταύτα προσηύχετο∙ Ο Θεός ευχαριστώ σοι, ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, η και ως ούτος ο Τελώνης. Νηστεύω δις του Σαββάτου, αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι. Και ο Τελώνης μακρόθεν εστώς, ουκ ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς εις τον ουρανόν επάραι, αλλ’ έτυπτε το στήθος αυτού, λέγων∙ Ο θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Λέγω υμίν, κατέβη ούτος δεδικαιωμένος εις τον οίκον αυτού, η εκείνος. Ότι πας ο υψών εαυτόν, ταπεινωθήσεται∙ ο δε ταπεινών εαυτόν, υψωθήσεται.» (Λουκ. ιη´ 10-14)


Η ταπεινοφροσύνη προϋπόθεση κάθε αρετής

Η ορθόδοξη διδασκαλία θεωρεί σαν βάση και προϋπόθεση της ευσέβειας και κάθε αρετής, την ταπεινοφροσύνη (η τηνταπεινότητα). Στον αντίποδα αυτής, βρίσκεται η υψηλοφροσύνη, η έπαρση, το αλαζονικό φρόνημα, με άλλα λόγια ο “Φαρισαϊσμός” (όρος που βγήκε από την σπουδαία παραβολή του Κυρίου, του «Τελώνου και Φαρισαίου».

Τα σωστικά συστατικά τού Ασώτου, μια εμπνευσμένη ενδιαφέρουσα λογοτεχνική ερμηνευτική προσέγγιση της έννοιας "...ήρθε εις εαυτόν..."

Tου Νικολάου Πανταζή, Μελβούρνη Αυστραλία

από την ιστοσελίδα της ΟΟΔΕ

«Εις εαυτόν δε ελθών», αφού λογικεύτηκε και ήρθε "στα καλά του". Αφού συνήλθε από την ζάλη της εφάμαρτης ευμάρειας και συνετίστηκε από την πλάνη της επάρατης αποστασίας. Αφού ξύπνησε από το λήθαργο της αμεριμνησίας και ξέμπλεξε από τα δαιδαλώδη δίχτυα της ασυδοσίας. Αφού απεξαρτοποιήθηκε από τον οίστρο της ακολασίας και απελευθερώθηκε από τα δεσμά της ηδονολατρείας. Αφού ξεμέθυσε από την κραιπάλη της ασωτίας και ανένηψε από τη παραζάλη του έρωτα της αμαρτίας.

«Εις εαυτόν δε ελθών». Αφού απέκτησε την θεία παρακαταθήκη της απολυτρώσεως και την καλλιέργησε την ιεροτάτη δωρεά της αυτοεπιγνώσεως. 

Άλλο γνώση και άλλο επίγνωση. Άλλο ταπεινολογία και άλλο ταπείνωση. Άλλο μεταμέλεια και άλλο μετάνοια. Η μεταμέλεια συνεπάγεται την απόγνωση, την απελπισία, ίσως κάποτε και την αυτοκτονία. Η μετάνοια συνεπάγεται τη μεταστροφή, την επιστροφή, τη μεταμόρφωση.

Τι σημαίνουν τα λόγια του Χριστού: "Ω γενεά άπιστη, ως πότε θα σας ανέχομαι"; Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

"Τί σημαίνουν τά λόγια τοῦ Χριστοῦ, ἔως πότε πρός ὑμᾶς ἔσομαι; ἔως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;
«Και είπον τοις μαθηταίς σου ίνα αυτό έκβάλωσι, και ουκ ίσχυσαν», είπε ο πατέρας του άρρωστου παιδιού στον Κύριο. Παρακάλεσα τούς μαθητές σου να διώξουν το πονηρό αυτό πνεύμα, μα εκείνοι δεν μπόρεσαν.

Τρεις από τούς μαθητές του Κυρίου έλειπαν από το περιστατικό: ο Πέτρος, ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης, πού βρίσκονταν μαζί Του στο όρος Θαβώρ, όταν μεταμορφώθηκε μπροστά τους. 

Έπειτα κατέβηκαν μαζί Του πάλι, για να βρουν κάτω ένα πλήθος συγκεντρωμένο γύρω από τούς υπόλοιπους αποστόλους, καθώς και τον άρρωστο νέο. 

Ο δυστυχισμένος πατέρας, αφού δέ βρήκε το Χριστό, έφερε το γιό του στους μαθητές Του. 

Εκείνοι όμως δεν μπόρεσαν, δεν είχαν τη δύναμη να τον βοηθήσουν. 

Πρώτα για τη δική τους ολιγοπιστία, δεύτερο για την ολιγοπιστία του πατέρα και τρίτο για την καθολική απιστία των γραμματέων πού ήταν παρόντες.

"KUBARK":Το εγχειρίδιο του «καλού βασανιστή»... με το «κύρος» της CIA

Τον Απρίλιο του 2010 ο πλανήτης έβλεπε με αποστροφή τις φωτογραφίες από τα βασανιστήρια στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ, στο Ιράκ, τις οποίες, το 2003 και το 2004, ο αμερικανικός στρατός κατοχής είχε μετατρέψει σε τόπο μαρτυρίου.

Αν και πολλοί δήλωναν τότε σοκαρισμένοι από τις αποκαλύψεις, τα βασανιστήρια κάθε άλλο παρά ήταν ξένα, τόσο για τις ένοπλες δυνάμεις, όσο και για τις υπηρεσίας ασφάλειας και πληροφοριών των ΗΠΑ. Η CIA όχι μόνο έκανε συστηματικά βασανιστήρια, αλλά από το 1963, συγκέντρωσε σε ένα απόρρητο εγχειρίδιο 128 σελίδων όλες τις τεχνικές των βασαντιστηρίων, αυτό που θα γινόταν ένα είδος «Βίβλου» των «καταναγκαστικών ανακρίσεων» και το οποίο θα μοιραζόταν σε όλο τον κόσμο, όπου υπήρχαν συνεργάτες των αμερικανών.

Οι άνθρωποι της Χάριτος είναι ραγισμένοι...κι αυτό ακριβώς ζητάει ο Θεός...μια Ρωγμή...

Μια ρωγμή ζητάει ο Θεός...

του π. Λίβυου

Βλέπεις ανθρώπους με πάθη και αμαρτίες, λάθη και σφάλματα και μόλις λίγο στραφούν στο Χριστό γεύονται μεγάλες χαρές πνευματικές. 

Κι άλλοι, χρόνια από παιδιά ίσως στο χώρο της εκκλησίας, και η ζωή τους άγευστη και άχρωμη από την εμπειρία του Θεού και την γλυκύτητα της Χάριτος. 

Δύο πολύ δυνατά άρθρα περί "Ρομά" στην Ελλάδα και της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ τους να "προσαρμοστούν" (Φαήλος Κρανιδιώτης και Θάνος Τζήμερος)

Φαήλος Κρανιδιώτης

Ας μιλήσουμε λοιπόν για τους γύφτους

Πριν από πολλά χρόνια άκουσα στο Β’ Πρόγραμμα μια συνέντευξη του ταλαντούχου Κώστα Χατζή. Ελεγε για την πρώτη μπουάτ που έφτιαξε στην Πλάκα. Την ονόμασε «Η παράγκα του Γύφτου», αφού συχνά ο ίδιος έτσι αυτοπροσδιορίζεται. Γύφτους, Τσιγγάνους, Αθίγγανους, Κατσίβελους τους λέει ο λαός μας, αιώνες τώρα.

Ο Παλαμάς έγραψε τον «Δωδεκάλογο του Γύφτου», πλήθος οι αναφορές του όρου, από βυζαντινά κείμενα, έως τον Παπαδιαμάντη και τον Μάριο Χάκκα. 

Ακόμη περισσότερες οι παροιμιώδεις εκφράσεις του λαού μας, άλλες αδιάφορες, απλά καταγραφικές κοινωνικού ρόλου, π.χ. σε πολλά μέρη το Γύφτος ήταν συνώνυμο του σιδερά, του γανωματή, ενώ άλλες με αρνητική φόρτιση, π.χ. «Γύφτος παπάς δεν βλογάει» κ.λπ. 

Κατά μία εκδοχή το Γύφτος είναι παραφθορά του Αιγύπτιος, διότι υπήρχε η εσφαλμένη εντύπωση πως οι Γύφτοι κατάγονται από την Αίγυπτο. 

Ινδοί είναι, η γλώσσα τους είναι ινδική διάλεκτος, με προσμίξεις ελληνικών, αρμενικών και σλαβικών λέξεων.